Wielu uczniów i studentów siada któregoś dnia nad kartką (w dzisiejszych czasach jest to najczęściej czysta pierwsza strona w programie Word) i zastanawia się jak zacząć opisywać zadany temat. Z początku praca jest niezwykle mozolna, słowa bardzo powoli przelewają się z głowy na papier, a całość jakby nie chce w ogóle ruszyć z miejsca. Tymczasem termin nagli, pracę będzie trzeba bowiem oddać już niedługo.

Co zatem można zrobić w sytuacji, kiedy pomysłu wciąż brakuje, czas nieubłaganie upływa, a nasze wypracowanie, rozprawka, czy też referat zupełnie nie przybiera kształtu? Na samym początku – warto zacząć… od końca! I chodź ta metoda wydaje się z pozoru dziwna, to jest to naprawdę świetny sposób na rozpoczęcie pisania. Pisząc od końca znamy już bowiem nasze zakończenie, mamy z grubsza uporządkowany plan pracy. W podsumowaniu trzeba przecież zawrzeć przede wszystkim krótkie streszczenie przedstawionych tez i ustosunkowanie się do nich.

Zyskujemy w ten sposób nie tylko pobieżny plan pracy (mamy go już zapisany, więc nie umknie nam z głowy w trakcie dalszego tworzenia wypracowania), ale także ogólną tezę, czy też odpowiedź na hipotezę jaką stawiamy. Tym samym ogólny kierunek naszego dalszego pisania jest już wskazany i nie pozostaje nic innego jak dobór argumentów. Dalszą część pracy zaczynamy bowiem od środka, a zatem od głównego trzonu wypracowania – jego rozwinięcia. Po kolei, zgodnie ze „streszczeniem” przygotowanym w zakończeniu prezentujemy nasze argumenty i rozwijamy je rzeczowo, obudowując własnym komentarzem.

Oczywiście musimy tutaj przedstawić także nasz punkt widzenia, który chcemy dowieść w pracy. Najczęściej będzie on z góry ukierunkowany tematem nadanym pracy, niemniej może zdarzyć się sytuacja, iż temat będzie wymagał twórczego, czy też może samodzielnego podejścia i interpretacji, a tym samym niezbędne będzie także przedstawienie własnej opinii. Gdy już nasz tekst posiadana niezbędne zakończenie, a także rozbudowane rozwinięcie, w którym zawarliśmy wszystkie nasze punkty oraz tezy, mamy już widoczny cały plan pracy. Wiemy o czym ona jest, znamy jej dokładną treść, a także treść argumentów i przykładów jakich użyliśmy.

Znamy zatem nasz stosunek do tezy z tematu, a tym samym możemy zabrać się do napisania wstępu. We wstępie ujmujemy bowiem pokrótce przedmiot naszego zainteresowania, by następnie opisać, jakim dokładnie aspektem się zajmiemy. Nie możemy zapomnieć o dodaniu stawianej hipotezy, bądź też tezy, jakie będziemy rozważać w niniejszej pracy. Powyższy schemat pisania wypracowań jest uniwersalny i może być wykorzystany tak do krótkich, jak i dłuższych form pisemnych, oczywiście z zachowaniem odpowiednich proporcji.

Niemniej nie możemy zapominać, że najważniejsze, co potrzebne do stworzenia pracy pisemnej jest zawsze pomysł autora, a ten poradnik ma za zadanie jedynie ułatwienie mu całego procesu stworzenia tekstu.